Rejestracja do wszystkich gabinetów

tel. 606 200 182

Można też skorzystać z internetowej rejestracji poprzez portal Znany Lekarz
 

Gabinety

Promimed
ul. Okulickiego 51
Poniedziałki 16:00 - 21:30

LiderDent
ul. 
Mogilska 21
Niedziele 9:00 - 12:00

Klinika Krakowska
ul. Mehoffera 6

Środy 13:00 - 14:15

image1 image2 image3

Nowe leki w leczeniu cukrzycy typu 2 - fakty i mity

Coraz częściej pacjenci pytają mnie o leki inteligentne i insulinę raz na dobę – mając poczucie że są to leki doskonałe a ich zastosowanie nie tylko pozwoli idealnie wyrównać cukrzycę ale zmniejszy ilość wstrzyknięć insuliny bądź pozwoli na zrezygnowanie z ograniczeń dietetycznych.

Fakty są mniej optymistyczne, a leki dość drogie. A więc przyjrzyjmy się nowościom.

  1. 1) Leki „inteligentne”
  2. 2) „Insulina raz na dobę”

Leki inteligentne niezbyt logiczne określenie dla nowej generacji leków przeciwcukrzycowych.
Lekiem podstawowym – przynoszącym największe korzyści choremu jest ciągle znana od 50 lat metformina. Wszystkie inne leki w tym nowe - „inteligentne” leki mogą być stosowane dopiero po wyczerpaniu możliwości leczenia metforminą i z regułą są stosowane łącznie z metforminą.

Leki inkretynowe
Dziś najwięcej się o nich mówi – od dłuższego czasu też postuluje się celowość ich refundacji.
Inkretyny to hormony wydzielane przez przewód pokarmowy. U osób z cukrzycą ich wydzielanie zostaje zaburzone. Leki inkretynowe przywracają fizjologiczne wydzielanie naturalnych hormonów – co powoduje obniżenie się glikemii o około 20 -30 mg %. Nie są lekami zbyt silnymi.

Mechanizm działania leków inkretynowych jest wielokierunkowy:

  1. 1) Opóźniają opróżnianie żołądka – a więc spożyty pokarm dłużej zalega i daje uczucie sytości;
  2. 2) Wysyłają sygnał do mózgu, że został zjedzony posiłek – zmniejszając uczucie głodu
  3. 3) Hamują wydzielanie hormonów podwyższających poziom cukru;
  4. 4) Zmniejszając apetyt prowadzą do ubytku wagi.

U kogo mogą być stosowane? – mogą być stosowane u osób, u których leczenie metforminą nie jest wystarczające. Tu najczęściej stosuje się w Polsce ( ze względu na cenę ) pochodne sulfonylomocznika ( Diaprel, Amaryl, Gliclada ).

Przewagą leków inkretynowych nad pochodnymi sulfonylomocznika jest brak przyrostu wagi w trakcie leczenia ( pochodne sulfonylomocznika niestety powodują przyrost wagi ). Ponadto nie powodują spadków glikemii, tak więc są bezpieczniejsze od pochodnych sulfonylomocznika dla kierowców, operatorów maszyn, ludzi w starszym wieku i innych osób gdzie spadek cukru może być szczególnie niebezpieczny.

Osobiście chętnie stosuję leki inkretynowe jako lek trzeciego rzutu – tzn. do metforminy i pochodnej sulfonylomocznika dołączam lek inkretynowy ( jako lek trzeciego rzutu mamy najczęściej do wyboru: insulinę, lek inkretynowy i nową gwiazdę wśród leków przeciwcukrzycowych gliflozynę).

Istnieją dwie grupy leków inkretynowych: agoniści receptora GLP-1 i inhibitory dipeptylpeptydazy 4 - tzw gliptyny.

Przedstawicielem na polskim rynku agonisty receptora GLP-1 to Victoza. Lek podawany jest podobnie jak insulina – przy użyciu iniektora piórowego (tzw pena ) raz na dobę. Wadą leku jest wysoki koszt około 450 zł/mc.

Jeżeli chodzi o gliptyny to na rynku polskim mamy wiele preaparatów: Galvus, Januvia, Onglyza i inne. Ich ceny są podobne. Koszt leczenia to około 190 - 220 zł/mc. Niższej cenie gliptyn w porównaniu do agonisty GLP-1 towarzyszy niestety mniejsza skuteczność.

Podsumowanie dotyczące leków inkretynowych

  1. 1) Są mniej wartościowe od metforminy i nieomal zawsze powinny być stosowane łącznie z metforminą;
  2. 2) Są drogie;
  3. 3) Są najpewniej bardziej wartościowe od pochodnych sulfonylomocznika;
  4. 4) Osoby zamożniejsze mogą odnieść istotne korzyści z ich stosowania;
  5. 5) Osoby mniej zamożne - 200 zł/mc mogą z całą pewnością – efektywniej zainwestować choćby w badania okresowe;
  6. 6) Leki inkretynowe nie zastępują insuliny, choć niekiedy udaje się dzięki lekom inkretynowym zredukować dawkę insuliny, lub niekiedy nawet odstawić insulinę;
  7. 7) Mogą być preferowane u osób gdzie ryzyko niedocukrzeń może stanowić zagrożenie.

 

Gliflozyny

Moim osobistym faworytem wśród leków nowej generacji są gliflozyny. Nowa grupa leków od niedawna stosowana, robiąca błyskawiczną karierę na świecie. Gliflozyny działają na nerki powodując zmianę tzw. progu nerkowego dla cukru – co powoduje, znajdujący się w nadmiarze cukier "znika" z krwi i zostaje wydalony z moczem.

Chory odnosi następujące korzyści

  1. 1) Obniża się poziom cukru we krwi
  2. 2) Około 400 kcal zostaje wydalonych z moczem co sprzyja szczupleniu
  3. 3) Jej działanie znika przy glikemii około 140 mg %, a więc nie powoduje niedocukrzeń

Optymalnym kandydatem do leczenia gliflozyną jest osoba otyła słabo przestrzegająca zaleceń ze źle wyrównaną cukrzycą. Gliflozyny mogą być stosowane na każdym etapie leczenia cukrzycy również u pacjentów już otrzymujących insulinę. Często udaje się zmniejszyć dawkę insuliny i liczbę wstrzyknięć. Koszt leczenia gliflozynami ( Forxiga, Invokana ) to około 190 - 220 zł/mc.

Podsumowanie

  1. 1) Są mniej wartościowe od metforminy i nieomal zawsze powinny być stosowane łącznie z metforminą;
  2. 2) Gliflozyny są silnym lekiem obniżającym znacznie podwyższoną glikemię. Praktycznie nie działają u osób z dobrze wyrównaną cukrzycą;
  3. 3) Są przeciwskazane u osób nadmiernie szczupłych;
  4. 4) Są doskonałym lekiem dla znacznie otyłych, nieprzestrzegających diety, ze źle wyrównaną cukrzycą. U takich chorych kwota 200 zł to rozsądny – wydatek – nawet przy ograniczonych możliwościach finansowych;
  5. 5) Mogą powodować zakażenia grzybicze narządów płciowych.

 

Insulina raz na dobę

Każda insulina może być podawana 1x na dobę. To niefortunne określenie dotyczy długodziałających analogów insuliny (Lantus, Levemir). Obie te insuliny zwykle są podawane 1x /dobę, ale wymagają nieomal zawsze dodatkowych injekcji insulin lub analogów krótko działających (NovoRapid, Humalog, Apidra). Nie dla wszystkich chorych są refundowane. Ich koszt to około 75 zł przy 30 % refundacji i 250 zł w przypadku braku refundacji. Są szczególnie przydatne u osób z cukrzycą typu 1, u osób z chwiejną cukrzycą typu 2 oraz u osób z nocnymi niedocukrzeniami. Powodują mniejszy przyrost wagi niż insulina.

 

Podsumowanie

Nowe „inteligentne” leki stanowią cenne uzupełnienie dotychczasowych możliwości terapeutycznych. Jednak osoby o mniej zamożne muszą mieć świadomość prawidłowe stosowanie dostępnych refundowanych, tanich leków – jeżeli tylko pacjent przestrzega diety w większości przypadków pozwala na uzyskanie bardzo dobrych wyników leczenia.

Adam Markiewicz - ZnanyLekarz.pl